Op zaterdag 13 december 2025 gingen cursisten begeleid door twee docenten naar het Wereldmuseum voor de nieuwe tentoonstelling "Made in China". Voor onze rondleidster Irene waren wij niet de makkelijkste groep: als we iets interessant vonden dwaalden we zomaar af.

Want interessant was het zeker, de expositie neemt je mee van hoe in China vaak de oudste bewerkingen en materiaal gebruik terug zijn te vinden, tot aan huidige kunstenaars en ambachtslieden. We kregen uitleg hoe de rijkheid aan materialen in de bodem van China leidde tot allerlei bijzonderheden, zoals de speciale klei leidde tot ontzettend dun porselein en het kobalt tot de helderblauwe kleurstof. Hoogtepunten waren wat mij betreft de Duivelsballen: 17 ivoren ballen met de dunst mogelijke bewerking die in elkaar zijn bewerkt, en het blauw-gouden gewaad dat ooit gemaakt was voor een Nederlandse ambassadeur, versierd met 3 draken en heel veel wolken en bliksem.

Irene liet ons zien hoe uitwisseling met andere landen leidde tot aanpassing van de handelswaar naar de lokale wensen en smaak. Kort werden ook de nadelen van al dat maken getoond: het mijnen van de grondstoffen en de vervuiling bijvoorbeeld door het maken van kerst ornamenten. Een anderhalf uur was eigenlijk te kort om alles met aandacht te zien, maar de reservering in Hoi Tin op de Zeedijk dwong ons tot vertrek.

Met een groep van 7 gingen we uit lunchen, dimsum. We kregen tips van onze lesgevers wat we het beste konden kiezen en lieten een draaitafel vol lekkers aanrukken. Waterkastanjecake, hanenpoten, maar ook de 老子 en 包子 bekend uit de les vonden gretig aftrek. Tijdens het eten werd er nog een dappere poging gedaan met elkaar wat Chinees te spreken. Naast dat we steeds zeiden dat het eten 很好吃  was (真好吃，太好吃了！) en of je nog meer thee wil (要, dubbel klopje op tafel als dank) bespraken we of je broers en zussen hebt, met wie woon je, wat ga je hierna doen? Toen het 两点四十分 was, kwam de tijd om afscheid te nemen of nog even bij de tempel langs te gaan.

auteur: Tessa van Mechelen